17 Οκτωβρίου 2024

Βομβαρδισμός Αγάπης

 


Μια εικόνα λένε, είναι σαν χίλιες λέξεις. Πως μπορούν τα παιδιά να κατανοήσουν την τέχνη της φωτογραφίας και να μεταφράσουν την εικόνα σε χίλιες λέξεις?

 ..ήχους?

 Aισθήματα?

 Μυρωδιές?

Και σημαντικό! 

Να κλείσουμε το θέμα με έναν βομβαρδισμό.. χαράς και αγάπης…?

Ας το δοκιμάσουμε!


Άνθρωποι σε καιρό πολέμου:





Πώς νιώθουν? Τι σκέφτονται? Τι διαφορετικό έχουν από εμάς? Τι ίδιο έχουν με εμάς?

Τοπία σε καιρό πολέμου:





Τι ακούγεται? Τι μυρίζει? Πώς είναι ο ουρανός? Η φύση?

Άνθρωποι σε ειρήνη:



Τι ίδιο έχουν με εμάς? Τι διαφορετικό με τους ανθρώπους που έχουν πόλεμο? Τι κοινό έχουν?

Για το τέλος…

Να φτιάξουμε μια δική μας πόλη …και να την ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΟΥΜΕ???

ΟΟΟΟΧΙ με βόμβες που φέρνουν στενοχώρια βρε παιδιά , αλλά με βόμβες που κρύβουν μέσα τους…

"Καραμέλες κυρία! Ουράνια τόξα! Χαχα γέλια! Αγάπη! Φίλους!"

Ναι , ας βομβαρδίσουμε την πόλη μας με τέτοιες βόμβες!!



 

Και να ευχηθούμε αγαπημένοι μου μόνο τέτοιες να γνωρίσει η ζωή μας.

 

6 Μαρτίου 2024

Aποκριάτικη Περιπέτεια Τέχνης

 

J. Miro

Ο τίτλος του έργου είναι « Το Χαμόγελο των Φλεγόμενων Φτερών» , πραγματικά ένας τέτοιος υπέροχος τίτλος μπορεί να ξεκλειδώσει πολλές φανταστικές ιστορίες τέχνης!

Εμείς εδώ όμως, ξεκινήσαμε να  δουλεύουμε  τον πίνακα με την ιδέα της Φίλιας Δενδρινού που τον οραματίστηκε ως κλόουν. Αρχικά, διαβάσαμε το βιβλίο της « Το Θαλάσσιο Τσίρκο» , στον οποίο και ο συγκεκριμένος πίνακας εμφανίζεται ως κλόουν. (Σύντομη παρένθεση: είναι υπέροχη η δραστηριότητα που προτείνει, να κολλήσουμε μια χαρτοταινία στο πάτωμα και να μεταμορφωθούμε σε ακροβάτες κλόουν, είτε κρατώντας μια ομπρέλα και χορεύοντας , είτε περπατώντας  σε αυτήν με τις μύτες των ποδιών κτλ. )



Έπειτα ζωγραφίσαμε τον δικό μας κλόουν. 



Σκοπός της δραστηριότητας είναι να εμπλακούν τα παιδιά σε μια βαθύτερη παρατήρηση του πίνακα καθώς το ζωγραφίζουν. Συνήθως αυτά κάνουμε , αλλά φέτος , χάρη στον μαθητή μου Αχιλλέα, το project πήρε άλλες καλλιτεχνικές διαστάσεις!

Στην ερώτηση μου, γιατί ο κλόουν δεν έχει πρόσωπο, μου απάντησε ότι το κεφάλι του είναι μια μπάλα που την πετάει στους ανθρώπους για να γελάσουν και κάνει πινγκ πόνγκ!

Υπέροχο?

Έτσι, σκεφτήκαμε να αφαιρέσουμε το κεφάλι μπάλα και να το κάνουμε πραγματικότητα.






 Φυσικά , ο ακέφαλος κλόουν μας έπρεπε να αποκτήσει και πάλι κεφάλι! Του δανείσαμε το δικό μας κάνοντας αστεία , πάντα χωρίς να μιλάμε γιατί οι κλόουν μάθαμε ότι κάνουν αστεία χωρίς λόγια!

Σας το δείχνω με το δικό μου κεφάλι (!!ντρέπομαι κάπως!!) γιατί δεν επιτρέπεται να φωτογραφήσω τα αστεράκια!



Και έπειτα σκεφτήκαμε.. τι θα γινόταν αν όλα τα κομμάτια του κλόουν πετούσαν προς τους ανθρώπους για να παίξουν μαζί τους?

Αφαιρέσαμε και τα υπόλοιπα κομμάτια και μας έμεινε αυτό!



Σε αυτό το σημείο, θυμηθήκαμε ότι ο Mιρο, δεν ζωγράφιζε τον κόσμο όπως είναι στην πραγματικότητα αλλά τον ζωγράφιζε  με τα μάτια της φαντασίας του!

Μήπως.. και εμείς μπορούμε να ανασυνθέσουμε τους δικούς μας κλόουν με την δική μας φαντασία?

Χρησιμοποιήσαμε τα κομμάτια του Μιρό και κάναμε τους δικούς μας κλόουν. Τους δώσαμε ονόματα και είπαμε τι αστεία έκανε ο κάθε κλόουν μας στο κοινό του τσίρκου!








Αυτό μας άρεσε πολύ!

Τέλος .. τα κομμάτια του κλόουν κουράστηκαν από τόσο παιχνίδι..!

Μήπως… να τα βοηθήσουμε να επιστρέψουν στον πίνακα?

Εδώ το δουλέψαμε σαν παζλ :






και επειδή υπήρχε μεγάλος ενθουσιασμός ποιος θα το κάνει ξανά και ξανά, πλαστικοποίησα τα κομμάτια για να το έχουμε στην τάξη μας για όσο καιρό θέλουμε!





Περάσαμε όμορφα και σας το προτείνουμε!

Και Καλές Απόκριες!

-Οι φωτογραφίες είναι από το Νηπιαγωγείο Συβότων και από το Νηπιαγωγείο Αμμοτόπου Άρτας

 

πρόσφατο!

Βομβαρδισμός Αγάπης

  Μια εικόνα λένε, είναι σαν χίλιες λέξεις. Πως μπορούν τα παιδιά να κατανοήσουν την τέχνη της φωτογραφίας και να μεταφράσουν την εικόνα σε ...