Αν νομίζεις πως ένα έργο τέχνης μπορεί να εξελιχθεί σε περιπέτεια, είσαι στο σωστό blog!
*Δραστηριότητες με βιωματική προσέγγιση της τέχνης f/b Tέχνη και Παιδί
Καλωσήλθατε στις χριστουγεννιάτικες αποστολές τέχνης!
Στις αποστολές μας θα αλληλεπιδράσουμε με ρετρό χριστουγεννιάτικες εικόνες με τη βοήθεια του https://musiclab.chromeexperiments.com/Experiments , το οποίο είναι ένα ευφάνταστο εργαστήρι ηχοχρώματος. Τα παιδιά καλούνται να απαντήσουν για κάθε ρετρό εικόνα μια ερώτηση φαντασίας χρησιμοποιώντας κάθε φορά μια διαφορετική εφαρμογή του εργαστηρίου ηχοχρώματος.
Καλή διασκέδαση!
Τι μουσική άραγε παίζει το μικρό αγόρι?
Συνέθεσε τη μουσική που φαντάζεσαι οτι ακούγεται στον πίνακα , επιλέγοντας το κατάλληλο μουσικό όργανο
-Για μεγαλύτερη ευκολία μπορείτε να κάνετε share content στο webex και να επισκεφτείτε διαδικτυακά τη σελίδα taxidiatexnis.blogspot.com. Aπό τη σελίδα μας μπορείτε να δείτε τους πίνακες και να χρησιμοποιήσετε τα link , ειδάλλως μπορείτε να μεταφέρετε την ιδέα σε δικό σας αρχείο. Με την ευχή να επιστρέψουμε στις τάξεις και πάλι με υγεία και χαμόγελα αισιοδοξίας!-
ΜΟΥΣΙΚΗ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΕΧΝΗΣ ΕΝ ΔΡΑΣΕΙ!
Σήμερα το πρωί καθώς άνοιξα τον υπολογιστή μου, είδα την
εξής αγγελία να αναβοσβήνει με κόκκινα γράμματα στην οθόνη μου. Ας την
διαβάσουμε παρέα!
Κάτω από αυτήν την μυστήρια και περίεργη αγγελία βρήκα να
περιμένουν με παράπονο και στριμωγμένοι ο ένας δίπλα στον άλλον οι τρεις πίνακες. Τρεις πίνακες που είχαν δάση
πράσινα και ζούγκλες και ζώα ζωγραφισμένα. Mα τι παράξενο! ήχος από κανένα δάσος δεν
ακουγόταν. Όλα στέκονταν σιωπηλά, άηχα, αθόρυβα σαν να τα είχε βάλει κάποιος
τιμωρία. Κι επειδή πολύ τα λυπήθηκα έτσι μουγκά που στέκονταν, σκέφτηκα μαζί σας
να μοιραστώ αυτήν την αγγελία και να δούμε πως μπορούμε να επιστρέψουμε τους ήχους
στα δάση αυτά.
Ενδιαφέρεται κανείς να βοηθήσει?
Τέλεια! Ας προσπαθήσουμε να ανακαλύψουμε τους ήχους !
Βλέπουμε τους πίνακες.
Πολύ καλά! Οι ντετέκτιβ πάντα εξετάζουν τα στοιχεία τους με λεπτομέρεια. Όλα τα στοιχεία θα μας χρειαστούν για να επιλέξουμε τους πιο κατάλληλους ήχους!
Henrie Rousseau
Αναζητάμε στο διαδικτυακό χάρτη ήχους από δάση. Κάνουμε μια μεγάλη περιπλάνηση
σε όλα τα δάση και ακούμε πολλούς ήχους μέχρι να καταλήξουμε ποιοι ταιριάζουν στους πίνακες. (πατήστε πάνω στις κίτρινες σημάνσεις του χάρτη και θα ακούσετε ηχογραφημένους ήχους απ'όλα τα δάση του πλανήτη μας)
Τα καταφέραμε? Αναπαράγουμε τους ήχους και κοιτάζουμε τους πίνακες
.
Νομίζω πως κάναμε τρεις πίνακες ζωγραφικής πολύ ευτυχισμένους!
Mπράβο ντετέκτιβ τέχνης!
Και τώρα.. ας σταματήσουμε να κοιτάμε την οθόνη του υπολογιστή.
Ας κλείσουμε τα μάτια μας .. ας ακούσουμε
τους ήχους του δάσους.. το θρόισμα των φύλλων.. το νερό που ασταμάτητα κυλά και όταν ανοίξουμε τα μάτια , ας ζωγραφίσουμε τα δικά μας δάση όπως τα ονειρευτήκαμε!
Αν θέλετε στείλτε μας τα δάση που ονειρευτήκατε με τις μπογιές σας στο email voulfot@hotmail.com.
Υπήρχε μια πόλη σε μια χώρα που την λένε Ισπανία, μια πόλη με
κατοίκους ευτυχισμένους και παιδιά που έπαιζαν ανέμελα στους δρόμους της πόλης
αυτής που ήταν γνωστή με το όνομα Γκουέρνικα.
Μα η ευτυχία της πόλης αυτής έμελλε
να μην κρατήσει πολύ: Μια μέρα ο πόλεμος
μπήκε στην πόλη και η δυστυχία ήλθε στις καρδιές των ανθρώπων. Τα σπίτια
γκρεμίστηκαν , τα σχολεία έκλεισαν και τα παιδιά δεν μπορούσαν να παίζουν
ανέμελα πια.
Ένας ζωγράφος που αγαπούσε πολύ την χώρα εκείνη , ένιωσε μια
θλίψη στην καρδιά για την δυστυχία εκείνη. Κοίταξε τα πινέλα του και ξεκίνησε
να ζωγραφίζει την θλίψη της πόλης: Τα πινέλα του βουτούσαν μοναχά στο λευκό,
στο γκρίζο και στο μαύρο. Και σαν ακούμπησε τα πινέλα του κάτω, είχε φτιάξει
έναν πίνακα τεράστιο :
Μα η ιστορία εδώ δεν τελειώνει: Ο πίνακας έγινε διάσημος ,
τον κρέμασαν σε μια πινακοθήκη, σε έναν τοίχο παρέα με άλλους πίνακες και
χιλιάδες κόσμου περνούσαν κάθε μέρα και έστεκαν μπροστά του και κοιτούσαν με
θλίψη την δυστυχία του πολέμου.
Ήταν βράδυ όταν τα φώτα
έσβησαν και οι μορφές ξύπνησαν:
"Κουράστηκα να είμαι τρομαγμένο συνέχεια και φοβισμένο
μέσα σε αυτό τον πίνακα! Ως εδώ ήταν! Εγώ φεύγω απο εδώ !" είπε το άλογο
και με ένα πήδημα πήδηξε απο τον πίνακα και ξεκίνησε να καλπάζει στην αυλή της
πινακοθήκης χαρούμενο.
Και να ήταν μόνο το
άλογο?
Σιγά σιγά , μια μια μορφή ξεκίνησε να γλιστράει απο τον
πίνακα: ο ταύρος, οι άνθρωποι , ακόμη και ένα σπίτι που απο την στέγη του
έβγαιναν φωτιές.
"Δεν φτάνει που είμαστε ασπρόμαυροι και θλιμμένοι ,
καθόμαστε και ακίνητοι όλη μέρα μέσα στο πίνακα!Πόσο να αντέξουμε?"
Με αυτά τα λόγια , όλα μαζί ξεκίνησαν να κάνουν βόλτες γύρω
γύρω στην αυλή, μα σαν κουράστηκαν και θέλησαν να επιστρέψουν στον πίνακα ,
είχαν τοσο μπερδευτεί μεταξύ τους που δεν θυμόντουσαν που ήταν πια η θέση τους.
Ποιός θα βοηθήσει τις
μορφές να βρούνε την θέση τους στον πίνακα?
"Ευχαριστούμε παιδιά!" αναφώνησαν όλες μαζί οι μορφές
στα παιδιά που με χαρά βοήθησαν στη συναρμολόγηση τους.
Μα γρήγορα η χαρά τους εξαφανίστηκε.
Κοίταξαν τα παιδιά με θλιμμένο ύφος.
"Μπορείτε να μας δώσετε και μια βοήθεια σε κάτι άλλο? Θα
θέλαμε να γίνουμε και πάλι χαρούμενοι! Μπορείτε να μας επιστρέψετε τα χρώματα
της ειρήνης?"
Ποιός μπορεί να
βοηθήσει τις μορφές?
Τα παιδιά ξεκρέμασαν τις μορφές και τις δώσανε χρώματα πολλά
. Και σαν ήρθε η ώρα να τις επιστρέψουν πάλι πίσω τις μορφές, δεν τις έβαλαν
στην ίδια θέση αλλά σε μια καινούργια, άλλωστε ήταν μια ειρηνική Γκούερνικα
πια! Δεν θα μπορούσε να μείνει ίδια!
"Κυρία να βάλουμε τις μορφές να παίζουν κορόιδο?"
Με ρώτησαν τα παιδιά και συμφώνησα.
Ήταν μια εξαιρετική ιδέα!
Στον πίνακα χαρίσαμε κι ένα δώρο: Αφήσαμε τα περιστέρια της
ειρήνης να πετάξουν στο μαύρο ουρανό σαν πολύχρωμα ουράνια τόξα.
-Το πατρόν των περιστεριών είναι απο τον πίνακα του Picasso:
Σε λίγες μέρες θα γιορτάσουμε την Πρωτομαγιά, μέρααφιερωμένη στην Άνοιξη, στην ανθοφορία , στην
αναγέννηση της φύσης , μια μέρα αφιερωμένη στα λουλούδια.
Με αφορμή
αυτήν την όμορφη γιορτή χαράς κι ελπίδας προτείνουμε μια διαδραστική βόλτα τέχνης στους πίνακες
του Monet , ενός ζωγράφου που ύμνησε την ομορφιά της φύσης μέσα από τους πίνακες του.
Στην βόλτα μας θα χρειαστούμε :
Φαντασία
Πολύχρωμα χαρτιά
Νερομπογιές
Κόλλα
Ψαλίδι
Ας ξεκινήσουμε την βόλτα μας!
Περπατάμε εδώ και ώρα μέσα σ' ένα ανθοστόλιστο μονοπάτι. Ξαφνικά στο βάθος βλέπουμε οτι ο δρόμος τελειώνει και στο βάθος κάτι αχνοφαίνεται ..
Τι φαντάζεσαι πως υπάρχει εκεί?
Ας κάνουμε μια στάση να ξεκουραστούμε. Ξάπλωσε στο γρασίδι και περιέγραψε τι ακούς και τι μυρίζεις!
Ας ανέβουμε στην μικρή γέφυρα. Πού πιστεύεις οτι θα μας οδηγήσει?
Τα νούφαρα ίσα που τα κουνά ένα απαλό αεράκι .. παρατήρησε την λίμνη και..
δημιούργησε τα δικά σου νούφαρα .Έπειτα άφησε τα να ταξιδέψουν στην λίμνη του Monet!
Γιάννης 7 ετών
Τέλος γράψε με την βοήθεια των γονιών σου μια φανταστική περιπέτεια για τα νούφαρα σου.
Πού ταξίδεψαν? Τι συνάντησαν στα ταξίδια τους?
Υπαγόρευσε την ιστορία σου στους γονείς σου.
Και καλή Πρωτομαγιά!
(Όποιο παιδί θέλει μπορεί να μας αποστείλει τα νούφαρα του αλλά και τις ιστορίες του στο email voulfot@hotmail.com για να δημοσιευτούν)
(Όποιος μικρός φίλος/η
δεν διάβασε τις προηγούμενες περιπέτειες του μικρού αβγού και των χελιδονιών,
θα τις βρει στην στήλη με τις δημοφιλείς αναρτήσεις)
Η ΠΑΣΧΑΛΙΝΗ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΤΟΥ ΜΙΚΡΟΥ ΑΒΓΟΥ
Σίσσυ 4 ετών, Νηπιαγωγείο Ν. Σιλάτων Χαλκιδικής
Ας ξεκινήσει η
τελευταία περιπέτεια του μικρού αβγού!
Τι χρώμα τελικά θα καταλήξει?
Θα επιστρέψει άραγε πίσω στο σπίτι του?
Το μικρό χελιδόνι μάταια έψαξε κάτω απο την φτερούγα του το
χάρτη της Ευρώπης. Σίγουρα του είχε πέσει κάπου στην Ρωσία και τώρα δεν ήξεραν
που πάνε.
"Ήθελα να επιστρέψω στην Ελλάδα, αύριο ξημερώνει Μεγάλη
Πέμπτη και όλα τα αδέρφια μου η νοικοκυρά του σπιτιού θα τα βάψει κόκκινα εκτός
απο εμένα"
είπε με παράπονο το μικρό αβγό που βαθιά στον κρόκο της
καρδιάς του ένιωσε νοσταλγία για το σπίτι του και μια επιθυμία είχε γεννηθεί
μέσα του να στόλιζε κι αυτό , με χρώμα κόκκινο το πασχαλινό τραπέζι της
νοικοκυράς.
"Λίγο αργά μικρό αβγό το πήρες απόφαση να βαφτείς
κόκκινο, σίγουρα δεν είμαστε πάνω απο την Ελλάδα και είναι ήδη βράδυ. Δεν
μπορούν άλλο τα μάτια μας να δούνε μέσα στο σκοτάδι." το μάλωσε τρυφερά το
χελιδόνι που κι εκείνο ένιωσε νοσταλγία για την φωλιά που είχε χτίσει κάτω από τα κεραμίδια του κοτετσιού.
Το δεύτερο χελιδόνι τους τράβηξε με το ράμφος του και πέταξαν
χαμηλά. Στην νέα χώρα που είχαν βρεθεί υπήρχαν χωράφια με στάχυα , ποτάμια και κανάλια , ανθισμένες αμυγδαλιές .
'Ολα τα έργα ανήκουν στον Vincent Van Gogh
"Είναι πάντως μια όμορφη χώρατο μέρος που βρισκόμαστε . Καλύτερα να βρούμε
ένα μέρος να φωλιάσουμε και αύριο πρωί πρωί πετάμε πίσω στην Ελλάδα κι ίσως αν
είσαι τυχερός θα προλάβεις την κυρά του σπιτιούνα βάψει κι εσένα κόκκινο"
Χαμήλωσαν το ιπτάμενο χαλάκι τους . Τα σπίτια κάτω στο χωριό
είχαν ακόμη αναμμένα φώτα . Ο ουρανός έλαμπε από άστρα που έμοιαζαν σαν να
χόρευαν γύρω από τον εαυτό τους και το φεγγάρι κίτρινο και μεγάλο ήταν σαν ένας
νυχτερινός ήλιος.
Έναστρη Νύχτα, Vincent Van Gogh
Kοιτάξτε καλά τον πίνακα..χαμηλά στο χωριό υπάρχουν σπίτια με αναμμένα φώτα. Άραγε τι κάνουν οι
άνθρωποι μέσα στα σπίτια τους?
Έκατσαν στην βάση ενός κυπαρισσιού και κοίταξαν όλοι μαζί τ'
αστέρια.
"Γειά σας"
Ακούστηκε απρόσμενα μια ανθρώπινη φωνή και τα τέσσερα
χελιδόνια και το μικρό αβγό ανάστατα έστρεψαν το βλέμμα τους απο τον ουρανό και
κοίταξαν έναν άντρα που καθόταν στο σκοτάδι . Είχε μαζί του ένα καβαλέτο και ζωγράφιζε
τον ουρανό , το χωριό, το κυπαρίσσι που ήταν δίπλα τους και τα σκούρα βουνά.
"Γειά σας . Είστε ζωγράφος ?" είπε το αβγό ευγενικά που είχε
μαγευτεί ήδη απο την ζωγραφιά του άντρα.
"Ναι είμαι ζωγράφος . Το όνομα μου είναι VincentVanGoghκαι αυτή είναι η χώρα μου η
Ολλανδία"
Vincent Van Gogh
"Α! ώστε λοιπόν στην Ολλανδία είμαστε!" αναφώνησε
το μικρό χελιδόνι που από ώρα είχε την απορία σε ποιο μέρος είχαν βρεθεί.
Πόσο μακριά είναι η
Ρωσία από την Ολλανδία? Ας ακολουθήσουμε με το δάχτυλο μας πάνω σε ένα χάρτη
την πορεία των φίλων μας!
Το αβγό πρόσεξε πως οι πινελιές του ήταν σαν να είναι
ζωντανές και πως αν κοιτούσες τα αστέρια ήταν σαν να χόρευαν στον ουρανό!
Aς δούμε όλοι μαζί τι είδε το μικρό αβγό!
"Μα πως το κάνεις αυτό? Όταν κοιτάω εγώ τ'αστέρια του
ουρανού μου μοιάζουν διαφορετικά" είπε με ολοφάνερη περιέργεια το μικρό
αβγό.
"Μα δεν ζωγραφίζω φίλε μου αυτό που βλέπω ! Αλλά αυτό
που μου κάνει εντύπωση! Και μέσα στις ζωγραφιές μου κρύβω τα αισθήματα μου για
τον κόσμο και τις σκέψεις μου. Βλέπεις
πολλές φορές ..νιώθω μοναξιά και ντροπή όταν είμαι πλάι σε ανθρώπους,
προτιμώ να κρύβω στους πίνακες μου τις σκέψεις μου για τον κόσμο"
Το μικρό αβγό δεν ήξερε αν καταλαβαίνει τα λόγια του ζωγράφου
. Αλλά σίγουρα τα ένιωθε με την καρδιά του. Είχε μάθει άλλωστε πως την τέχνη μερικές φορές δεν μπορούμε να την εξηγήσουμε με λόγια, παρά την νιώθουμε με την καρδιά μας. Κύλησε δίπλα του και του ζήτησε να ζωγραφίσει στο τσόφλι
του αστέρια όπως εκείνα τα μικρά αστέρια
που χόρευαν σαν να είναι ζωντανά πάνω στο χαρτί του.
Σίσσυ, 4 ετών
Άσκηση φαντασίας:
Σχεδίασε πολλά αστέρια που χορεύουν περιστροφικά πάνω σε χαρτί -σαν να γυρίζουν
γύρω γύρω απο τον εαυτό τους-και μετά κόψε τα σε σχήμα αβγών. Πάρε τα αβγά και
κόλλησε τα πάνω σ' ένα χαρτί.
"Καλά θα σε ζωγραφίσω , αλλά κι εσύ βάλε μας μια μουσική
που να ταιριάζει με αυτόν τον ουρανό για να ταξιδέψουν οι σκέψεις μας καλύτερα."
Το αβγό δίστασε. Ήταν
ανάμεσα σε δυο επιλογές. Εσύ ποιό
τραγούδι θα επέλεγες? Κοίταξε την Έναστρη νύχτα του VanGogh και επέλεξε ποιό
τραγούδι ταιριάζει στον πίνακα:
Τέλος κοιμήθηκαν βαθιά..μα σαν ξύπνησαν την επόμενη μέρα..
"ΣΥΜΦΟΡΑ ΜΟΥ! ΕΙΝΑΙ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΜΕΓΑΛΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ! ΕΧΑΣΑ ΣΤΑ
ΣΙΓΟΥΡΑ ΤΟ ΒΑΨΙΜΟ ΤΩΝ ΑΒΓΩΝ!"
Πόσο μακριά είναι η
Ολλανδία απο την Ελλάδα? Ας το βρούμε στο χάρτη!
Πήραν οδηγίες απο το ζωγράφο και ξεκίνησαν να πετάνε βιαστικά.
"Δεν θα προλάβουμε! Μετανιώνω τόσο πολύ! Γνώρισα πολλά
χρώματα και μέρη αλλά το τσόφλι μου αποζητά βαθιά ως τον κρόκο μου, ένα χρώμα!
Το κόκκινο!Δεν μπορώ να αντισταθώ στο πεπρωμένο μου!"
Και το αβγό ξεκίνησε να κλαίει σπαρακτικά.
Τα χελιδόνια άρχισαν να πετάνε με όλη τους την δύναμη για
να προφτάσουν το βάψιμο της νοικοκυράς ..πέρασαν πάνω από χωράφια και βουνά.. πάνω απο ανθισμένα λιβάδια και λίμνες , όταν ..
"ΠΕΦΤΩΩΩΩΩΩΩΩ"
Ένας δυνατός αέρας παρέσυρε το ύφασμα τους και το αβγό με
φόρα ήταν έτοιμο να πέσει με φόρα πάνω στο έδαφος.
"ΕΙΜΑΙ ΜΙΚΡΟ ΑΚΟΜΗ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΩ ΟΜΕΛΕΤΑ! ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΜΕ
ΣΩΣΕΙ!!"
Και καθώς με ταχύτητα έπεφτε προς τη γη το μικρό αβγό, είδε έναν τουρίστα με το
καβαλέτο του να ζωγραφίζει πάνω σε ένα καμβά. Πριν πέσει και σπάσει πάνω στον πίνακα , ένα μικρό αεράκι
φύσηξε ,του άλλαξε πορεία κι έπεσε με φόρα μέσα σ' ένα μεγάλο γυάλινο ποτήρι. Εκεί είχε φυλαγμένη την μπογιά του ο ζωγράφος.
Το μικρό αβγό βγήκε λαχανιασμένο και βρεγμένο απο το ποτήρι-
και σώο-.
"Είσαι καλά μικρό αβγό? Να συστηθώ . Με λένε MarkRothko" είπε ο ζωγράφος ,αλλά το αβγό
αντί να συστηθεί γούρλωσε τα μάτια του και είδε τον πίνακα που ζωγράφιζε ο
καλλιτέχνης. Ήταν ολοκόκκινος!
Μark Rothko
Κοίταξε τότε τον εαυτό του.
Ήταν ολοκόκκινο!
"Τι ευτυχία είναι αυτή!" αναφώνησε το αβγό που αν
είχε στόμα θα είχε φιλήσει απο την χαρά του τον ζωγράφο.
"Νομίζω μικρό αβγό είσαι έτοιμο για το πασχαλινό
τραπέζι!"
είπε το χελιδόνι και χαρούμενοι οι πέντε φίλοι επέστρεψαν
στην Ελλάδα παρέα με το μικρό κόκκινο αβγό.
Η νοικοκυρά είχε ήδη βάψει τα αβγά της κόκκινα και τώρα τα
γυάλιζεπροσεκτικά με λάδι.
Έδωσε μια το αβγό και κύλησε προς τ' αδερφάκια του.
"Ήρθα πάνω στην ώρα για το γυάλισμα!"είπε χαρούμενα το μικρό αβγό καθώς ξεκίνησε να διηγείται όλες
τις περιπέτειες του στα αδέρφια του.
Τα χελιδόνια κούρνιασαν στην φωλιά τους ευτυχισμένα.. Η κότα
καμάρωνε στον κόκορα γιατί αυτή μπορεί και κάνει αβγά ενώ εκείνος όχι .. Κι ένα
μικρό παιδί κοίταξε το αβγό της ιστορίας μας που έλαμπε ολοκόκκινο μέσα στο πασχαλινό καλάθι.
"Εσύ θα είσαι φέτος το αβγό μου! Είσαι πανέμορφο!"είπε το μικρό αγόρι και το πήρε στα χέρια του.
"Ε φαίνεται οτι το παιδί εκτιμά την τέχνη!" φώναξε ευχαριστημένο στα αδέρφια του το μικρό αβγό.
" Και καλό Πάσχα σε όλους μας!" ευχήθηκε το μικρό
κόκκινο αβγό που κατάλαβε πως όσο ταξίδια και να έκανε , προτίμησε τελικά ..να
μείνει σπίτι!
Και τώρα η σειρά σας!
Ας δημιουργήσουμε το
δικό μας βιβλιαράκι τέχνης!
Βάλτε σε μια σειρά όλες τις εργασίες με τα αβγά που
ζωγραφίσατε. Ανοίξτε με την βοήθεια των γονιών σας δυο μικρές τρύπες στο πλάι των
χαρτιών για να δέσουμε τις εργασίες μας σ' ένα μικρό βιβλιαράκι.
Μπορείτενα περάσετε
μέσα απο τις τρύπες διπλόκαρφα, κορδέλες,
κλωστές ή τα μαρτάκια σας αν δεν τα
πετάξατε!
Έπειτα πάρτε στα χέρια το βιβλιαράκι τέχνης σας και
αφηγηθείτε κοιτώντας τις ζωγραφιές σας τις περιπέτειες του μικρού αβγού στον
μπαμπά, στην μαμά, στ' αδέρφια σας! Όταν τελειώσετε με την αφήγηση , καθήστε
αναπαυτικά σ' έναν καναπέ , πάρτε στα χέρια σας το βιβλιαράκι και σκεφτείτε μια
δική σας ιστορία! Μπορείτε να την υπαγορεύσετε στους γονείς σας και να την
εικονογραφήσετε!
Και τώρα έφτασε η καλύτερη στιγμή της ιστορίας!!
Ας αφήσουμε τα αβγά μας να κυλήσουν στην ιστορία μας!
Αντρέας 5,5 ετών
Αλίκη 3,5 ετών Πεύκη
Δωροθέα, Νηπιαγωγείο Ύδρας
Κωνσταντίνος 6 ετών
Κωνσταντίνος 6 ετών, Κερατσίνι
Κωνσταντίνα
Μελίνα 6 ετών, Πεύκη
Νικόλας,Ηράκλειο Κρήτης
Σοφία 5,5 ετών
Αθηνά Λώλη, νηπιαγωγείο Αναβύσσου
Αθηνά 5,5 ετών
Αλέξανδρος, νηπιαγωγείο Γλυφάδας
Βάλια, νηπιαγωγείο Αιγάλεου
Βαλεντίνη Κωστοπούλου
Βασίλης 7 ετών, Καστοριά
Γεωργία Γκίκα
Δωροθέα ,νηπιαγωγείο Ύδρας
Ελισάβετ-Θεανώ 7 ετών, Καστοριά
Ελπίδα και Ερωφύλη
Μελίνα Γαλιατσάτου , 5 ετών
Μιχάλης Αγουρίδης
Μυρτώ 6 ετών
Νεφέλη, 12ο νηπιαγωγείο Βύρωνα
Ξενοφών , Άρτα
Ορέστης 4,5 ετών
Σίσσυ 5,5 ετών
Συμέλα 7 ετών
Iωάννης , 3ο νηπιαγωγείο Γρεβενών
Nίκος Κόκκαλης , Νηπιαγωγείο Αμφιλοχίας
Ευχαριστώ που συνταξιδέψαμε μαζί σε αυτή την περιπέτεια τέχνης! Σας στέλνω την φιλία μου και πολλά χαμόγελα! Καλό Πάσχα!
