Mια φορά
η Άνοιξη πεθύμησε ως δώρο να μάθει ποια ήταν η μορφή της.
Ήθελε να δει πως
έμοιαζε η εικόνα της και ποια ήταν τα χρώματα της.
«Μα γίνεται η Άνοιξη να δει το πρόσωπο της?» αναρωτιόταν η συννεφιά που έτρεχε πίσω από τον Χειμώνα να
τον προλάβει.
Τότε η θάλασσα ρίγησε και μια φωνή από τα βάθη της αναδεύτηκε:
«Kαθρέπτισε το πρόσωπο σου πάνω μου Άνοιξη αν το θέλεις
και θα δεις μπροστά σου το δώρο που γυρεύεις»
Η Άνοιξη τότε γονάτισε με εμφανή χαρά και κοίταξε το
είδωλο της στο καθρέπτη της θάλασσας.
Τα μάτια της άνοιξαν διάπλατα από έκπληξη καθώς κοιτούσε για πρώτη φορά τα χρώματα της
Μπορείτε να δείτε
κι εσείς αυτό που αντίκρισε η Άνοιξη!
Απλά κοιτάξτε προσεκτικά τους πίνακες!
Κι έπειτα είπε πως
το πρόσωπο της το έβλεπε αλλά δεν μπορούσε να ακούσει την φωνή της.
"Πώς να φαντάζει η φωνή μου άραγε?"
Ο καθρέπτης της θάλασσας,
που δεν είχε το χάρισμα της λαλιάς, έστεκε βουβός προς το ερώτημα της.
Μπορείτε εσείς να
βοηθήσετε την Άνοιξη να ακούσει την φωνή της? Αν είχε η Άνοιξη φωνή πως θα
ακουγόταν? Κοιτάξτε τους πίνακες της Άνοιξης και σκεφτείτε φωνές!
«Και ..αν ήμουν τραγούδι , τι τραγούδι θα ήμουν?»
αναρωτήθηκε και πάλι η Άνοιξη
Να την
βοηθήσουμε και σε αυτό ? Ποιό τραγούδι ταιριάζει στην μορφή της Άνοιξης?
«Κι αν ..καθρεπτιζόμουν στις ζωγραφιές των παιδιών.. πως
θα φάνταζα άραγε?»
Να της απαντήσουμε?
Ας ζωγραφίσουμε
την Άνοιξη , όπως εμείς την ονειρευόμαστε!
Παιδαγωγός Φωτιάδου Παρασκευή
