O Μondrian στο σχολείο μας

 

Μπορεί ένας πίνακας να κρύβει μουσική?

Μπορούμε να «διαβάσουμε» έναν πίνακα σαν μια παρτιτούρα μουσικής?

Αυτά και πολλά άλλα θα επιχειρήσουμε να κάνουμε διασκεδάζοντας στο ταξίδι τέχνης μας, ένα ταξίδι με καράβι τον πίνακα του Piet Mondrian :

Broadway Boogie Woogie 1942-43

Ξεκινάμε!

Ο Piet Mondrian, κάτοικος Ευρώπης , έκανε ένα μεγάλο ταξίδι στην Αμερική, με σκοπό να ξεφύγει από έναν μεγάλο πόλεμο, τόσο μεγάλο, που θα έμενε στην ιστορία του κόσμου, ως ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος.

Έφτασε με τα πινέλα του, την φαντασία του και όνειρα για μια ελεύθερη ζωή στην Νέα Υόρκη, μια μεγάλη πόλη της Αμερικής:

 

Νέα Υόρκη, δεκαετία του 40’

Σύντομα ενθουσιάστηκε από την πόλη που ποτέ δεν κοιμάται: μια πόλη γεμάτη από κόσμο, ψηλά κτήρια, τόσο ψηλά που τα ονόμαζαν ουρανοξύστες 

και κάτι ακόμη, κάτι που λάτρεψε από το πρώτο βράδυ που πέρασε στην Νέα Υόρκη.

ΤΗΝ ΜΟΥΣΙΚΉ BOOGIE WOOGIE!

Aς την ακούσουμε ! Μας αρέσει?

Την αγάπησε τόσο που ήθελε να την ζωγραφίσει.

Μα πως μπορείς να ζωγραφίσεις την μουσική?

Και όμως ο Mondrian χρησιμοποιώντας μόνο λίγα χρώματα και απλά σχέδια, μπορεσε και έκρυψε στον πίνακα του όλο τον ρυθμό της μουσικής, όπως και το ασταμάτητο παλμό της κυκλοφορίας της πόλης, ακόμα και τα ψηλά κτίρια.

Να μεταμορφώσουμε τον πίνακα του Mondrian σε ένα σύνολο ήχων?

Πάμε όλοι μαζί να «διαβάσουμε» τον πίνακα σαν παρτιτούρα.

Χωριζόμαστε σε ομάδες, όσα και τα χρώματα του πίνακα (η ομάδα του κίτρινου, του μπλε, του λευκού, του κόκκινου).

Ας επιλέξουμε να παίξουμε με την πρώτη οριζόντια γραμμή του πίνακα. Λέμε δυνατά από αριστερά προς τα δεξιά και με την σειρά τα χρώματα που βλέπουμε:

ΚΙΤΡΙΝΟ-ΚΟΚΚΙΝΟ-ΚΙΤΡΙΝΟ-ΜΠΛΕ-ΚΙΤΡΙΝΟ-ΛΕΥΚΟ-ΚΟΚΚΙΝΟ-ΚΙΤΡΙΝΟ κ.ο.κ.

Όταν η κίτρινη ομάδα ακούσει το χρώμα της χτυπάει παλαμάκια, η μπλε χτυπάει τα πόδια της κάτω, η κόκκινη χτυπά ταμπουρίνο και η λευκή ομάδα βρυχάται σαν λιοντάρι.

Η παιδαγωγός δείχνει ένα ένα τα χρώματα του πίνακα και οι ομάδες εκτελούν τον ήχο που τους έχει ανατεθεί.

(Αργότερα μπορούμε να εντοπίσουμε ότι κάποια σχήματα έχουν μεγαλύτερο μήκος από άλλα. Μια καλή ευκαιρία για να μιλήσουμε και να παίξουμε με την διάρκεια του ήχου! Και φυσικά διανθίζουμε τους ήχους μας με διάφορες παραλλαγές!)

Μπορούμε να ζωγραφίσουμε κι εμείς την πόλη μας με αυτόν τον τρόπο?

Ας ανεβούμε στα παγκάκια της παρεούλας μας.

Έχουμε πάρει ένα ελικόπτερο και έχουμε ανέβει πολύυυ ψηλά!

Η πόλη μας ίσα που φαινεται...

Η δίκη μας πόλη είναι τα Ιωάννινα!

Τι ξεχωρίζουμε από εδώ ψηλά? Ποια χρώματα?

«Το μπλε της λίμνης!»

«Το κόκκινο από τις στέγες!»

«Το πράσινο από το δάσος!»

«Τα κίτρινα φώτα στο σκοτάδι!»

«Το μαύρο της νύχτας κυρίααααα!!Εγώ δεν βλέπω τίποτα από εδώ πάνω, βράδιασε!»

Τώρα, ας ζωγραφίσουμε την πόλη μας με τα χρώματα που είδαμε από ψηλά!

Και μια ερώτηση..

Θέλετε να «διαβάσουμε» μουσικά τα έργα σας, όπως κάναμε με το έργο του Mondrian?

Και το ταξίδι τέχνης συνεχίζεται!

Mπορείτε επίσης να διαβάσετε: https://www.tate.org.uk/kids/explore/who-is/who-piet-mondrian

 

Το ταξίδι τέχνης πραγματοποιήθηκε στο 28^ο νηπιαγωγείο Ιωαννίνων.

Παιδαγωγός Φωτιάδου Παρασκευή