O κήπος της Yayoi Kusama

 

H Yayoi σαν ήταν μικρή συνήθιζε να κοιτά τα αστέρια. Αυτό που της άρεσε πολύ, ήταν πως τα άστρα ήταν αμέτρητα. Τόσα πολλά που ο νους της δεν τα χωρούσε.

                              -Υayoi Kusama, Tο δωμάτιο με τους άπειρους καθρέπτες- 

 Όταν κάτι δεν τελειώνει, όπως τα αστέρια που κοιτούσε η μικρή Yayoi,  το ονομάζουμε άπειρο.

Το άπειρο ήταν ένας κόσμος φαντασίας για εκείνη. Ένας κόσμος που περίμενε να τον χαρτογραφήσει , δηλαδή να το ζωγραφίσει με τον δικό της τρόπο.

Και έπειτα χαμήλωσε το βλέμμα.

Κοίταξε τα λουλούδια της αυλής της.

Ένιωσε πως και αυτά ήταν άπειρα. Ή μάλλον …έκρυβαν το άπειρο.

Τα αστέρια κοίταξαν και αυτά με την σειρά τους τα λουλούδια. 

Η Yayoi τότε είδε πως τα αστέρια καθρεπτίστηκαν πάνω στα λουλούδια.

Σαν μικρές βούλες.

 Και στροβιλίζονταν στο ρυθμό του απείρου.

-Θέλετε να δούμε τα λουλούδια της της Yayoi?

...Nα παίξουμε και  το παιχνίδι της μεταμόρφωσης??

Μαντέψτε σε τι θα μεταμορφωθούμε!

Aς φανταστούμε πως είμαστε λουλούδια.. οι ρίζες μας μεγαλώνουν στο χώμα.. είναι γερές και δυνατές.. τα χέρια μας σηκώνονται ψηλά και γίνονται πέταλα χρωματιστά.. που λικνίζονται στον αέρα.. κοιτάμε τον ήλιο.. κοιτάμε τα αστέρια ..η μυρωδιά των λουλουδιών μας ανεβαίνει ψηλά.. στροβιλίζεται ..χορεύει με τα αστέρια..

Και τώρα..ήρθε η ώρα για ΚΗΠΟΥΡΙΚΉ!!

Ας φτιάξουμε τα δικά μας λουλούδια, όπως η Yayoi.

Εμπρός μικροί κηπουροί!